2015'in bir Haziran günü yazmışım bir kâğıda;
"Beşiktaş, Beşiktaş!" diye bağırıyor... 6-7 yaşlarında, tiz bir çocuk sesi sokaktan. Yeni ev Beşiktaş'ta, yeri de iyi hoş ama işte biraz gürültülü oluyor cadde üzeri apartman dairesi. Sadece tiz erkek çocuğu da değil tabii... Geçen cuma işten eve geldim, hava hâlâ aydınlık. Senenin, eve gelsen de havanın aydınlık olduğu zamanları. Hava ılık. Açtım salonun camlarını, caddeden evin içine klarnet sesi doldu. Klarnet sesi kalabalığın sesine karıışıyor, evin içine doluyor. O an için evim hem izole, hem de caddenin içinde gibi... Hoşuma gidiyor. Açıverdim buz gibi bir bira. Açken içince ince bir uyku bastırdı. Kanepeye uzandım. Uykuya dalarken klarnetçi Özcan Deniz'den Nasip Değilmiş'e bağladı. Hayatımın en güzel uykuya dalışlarından biriydi.
Birkaç saat sonra uyandığımda, hava kararmış, klarnet sesi çoktan kesilmişti. Eve 2 tantuni söyleyip, yedikten sonra kendimi sokağa attım. Çarşı'ya doğru yürürken benim klarnetçiyi az ileride müziğini icra ederken gördüm. Belli ki caddenin benim tarafta olan kısmı sakinleşince kendini daha canlı bölgelerde konumlandırmayı seçmiş. Mantıklı bir positioning... Cebimdeki bozuklukları kibar olmaya çalışarak önündeki kutuya bıraktım. Kafasıyla teşekkür etti. Adam bana hayatımın en güzel uykuya dalışlarından birini sattığını nereden bilecek?
3 yorum:
Buralar hep issiz kaldi sanmistim. 10 yil once haldir haldir yazan herkes bloglari birakmis gitmis. Simdi icim biraz rahatladi.
olay güzel, anlatım güzel, tekrar bir yazı görmek güzel baktım nasip değilmiş şarkısını hatırladım o da güzel ama özcan deniz yılmadım başkası söylemiş mi bakim dedim demet akalın ve kocişi. sabah sabah kırdın beni god damn it.
çok tatlıymış. hem nereden bilecek, o bozuk paraları kabul ederken o klarnetçi en güzel dalışlarından birini yapan jelatin hanımın en tatlı anlatışıyla bu olayı bizleri gülümseteceğini nereden bilecek :)
Yorum Gönder