Huylarım değişti. İstanbul'da yaşamaya başlayalı 1 sene geçmiş ve bakıyorum, huylarım değişiyor! Çok merak ettiğinizi düşünerek sizlerle bazılarını paylaşmaya karar verdim.
1) YALIN BENİM RUH İKİZİM: "Dostum, o herifin her bir albümü tek bir şarkı üzerinden gidiyo yaaaee!" şeklinde terbiyesizlikler yaptığım günler, kendisinin Pencere adlı şarkısının hayli meşhur olduğu zamanlarda arabada Çağrı'yla ilerlerken herrrr seferinde delireyazmalarımız filan... Heeeepsi geride kaldı. Bugün, ne zaman kızkıza toplansak, Yalın dostumdur, kankardeşimdir. Bu arada geçtiğimiz yaz Kuruçeşme'de yağmur altında kendisini dinledik. Performansına da ayrıca hayran kaldık. Yine olsun, yine gideceğiz.
2) İLHAN İREM: Tövbe tövbe; ama İlhan İrem denilince hep gülesim gelirdi, hem inceden bir acıma duygusu sızardı kalbimden. Ev arkadaşım sağ olsun. Bugün bir, Konuşamıyorum, İşte Hayat, Don Kişot, Olanlar Olmuş... Hepsine ayrı ayrı kanım ısındı. Hepsi çocuklarım gibi.
3) GÖKSEL -OUT!: Üzgünüm Göksel; ancak geldiğimden bu yana 1 kez olsun nostalji 1234568 şarkılarından bağımsız, KENDİ güzel şarkılarından oluşan bir albüm çıkarmadın, konser vermedin. Kendine yazık ediyorsun, Muazzez Ersoyluk çukurunda boğulmaya yüz tutmuşsun. Hem bu cover'ın modası geçmedi mi yahu?!
4) MENEMEN: Yumurtayı sadece "omlet" olarak yiyebilen bir insan olarak; eski ev arkadaşım sayesinde menemen sever oldum. Şimdi her Cumartesi, "Menemen mi yapsam yaaee?" cümleciğiyle uyanıyorum. Çoğu zaman üşeniyorum o ayrı konu.
Menemen biraz gereksiz durdu sanki de...
Neyse.
1) YALIN BENİM RUH İKİZİM: "Dostum, o herifin her bir albümü tek bir şarkı üzerinden gidiyo yaaaee!" şeklinde terbiyesizlikler yaptığım günler, kendisinin Pencere adlı şarkısının hayli meşhur olduğu zamanlarda arabada Çağrı'yla ilerlerken herrrr seferinde delireyazmalarımız filan... Heeeepsi geride kaldı. Bugün, ne zaman kızkıza toplansak, Yalın dostumdur, kankardeşimdir. Bu arada geçtiğimiz yaz Kuruçeşme'de yağmur altında kendisini dinledik. Performansına da ayrıca hayran kaldık. Yine olsun, yine gideceğiz.
2) İLHAN İREM: Tövbe tövbe; ama İlhan İrem denilince hep gülesim gelirdi, hem inceden bir acıma duygusu sızardı kalbimden. Ev arkadaşım sağ olsun. Bugün bir, Konuşamıyorum, İşte Hayat, Don Kişot, Olanlar Olmuş... Hepsine ayrı ayrı kanım ısındı. Hepsi çocuklarım gibi.
3) GÖKSEL -OUT!: Üzgünüm Göksel; ancak geldiğimden bu yana 1 kez olsun nostalji 1234568 şarkılarından bağımsız, KENDİ güzel şarkılarından oluşan bir albüm çıkarmadın, konser vermedin. Kendine yazık ediyorsun, Muazzez Ersoyluk çukurunda boğulmaya yüz tutmuşsun. Hem bu cover'ın modası geçmedi mi yahu?!
4) MENEMEN: Yumurtayı sadece "omlet" olarak yiyebilen bir insan olarak; eski ev arkadaşım sayesinde menemen sever oldum. Şimdi her Cumartesi, "Menemen mi yapsam yaaee?" cümleciğiyle uyanıyorum. Çoğu zaman üşeniyorum o ayrı konu.
Menemen biraz gereksiz durdu sanki de...
Neyse.
10 yorum:
Bana ilham verdin, kahvaltı alışkanlıklarımı yazdım sayende:)
afiyet olsun:)
"sazlıklardan havalanan bir ördek gibi sesin" yüzünden ilhan irem'le barışamadım, kendisine alışamadım. "konuşama" demişimdir bu şarkıya sırf o giriş yüzünden.
önyargım çoktur, taktım mı takıyorum, çok fena.
bi de fırat okuru ve hayranı olmuşsun bence :)
ikinehir, işte işte ben de 2 ay öncesine kadar aynı senin gibiydim! kader işte. yollarımız ilhan irem'le kesişiverdi. yolu sevgiden geçenlerle elbet bir gün buluşuruz der kayahan, onun gibi bişi.
adsız, ayy canım o benim. ama nooo, şu 1 senedir hayatıma eksi veya artı etkileri yok. :)
her şey iyi hoş da reader'a yazının sadece başını koymak da nereden çıktı kuzum?
tıklayıp da gelmeyi çok mu gördün bana vudu?!
bana olmaz derdim bana da oldu valla yalın mevzusu. yıllarca mıy mıy söylüyo ne buluyosunuz derken bu yazı ah be kardeşim i söyleyerek geçirdim. korkuyorum sertaç ortaça, demet akalın a da sempatim olursa diye. beni poşete koyun atın o zaman... yazar:puaçadan midesi ekşiyen kız. google hesabım açılmıyo lanetlendimde.
muahaha liste on numara olmuş. özellikle menemen kısmısı. yalın ve ilhan iremle sadece arkadaşız ileride zaman ne gösterir ben de bilmiyorum ve göksel'e de gittikçe nötr duygular barındırmaya başladığımı eklemek istiyorum.
imza: serdar ortaç da sevilebilir sanki.
arjantin
yalın diyince benim aklıma 'ellerinee sağğğlık' diye bi giriş geliyor ve ben acayip mutlu oluyorum, böyle rengarenk bi askılı tişört, şort, altımda sandaletler, en güzel bi yaz günü canlanıyor beynimde. ilk dinlediğimde böylemiydim? hatırlamıyorum, mutlu bi anımda dinlemişim belli ki. ama böyleyken böyle. bi ses naif olabiliosa o ses kesinlikle yalınınki!
ilhan iremi dinlerken de şu foto gelse aklıma gülürüüm heralde, evet azıcık şekilci biriyim sanırım.
bonus: serdarortaç BİLE bence arada iyi olabiliyoo! kendime bile itiraf edemediğim bişiyi buraya da yazdım, sıkılıyorum sanırım.
Yorum Gönder