Heyecanla bir şeyler anlatırken ben, beni pürdikkat dinleyen birilerinin olması kadar beni mutlu eden bir şey var mı? Çok az. Heyecanla yazdığım bir şeyi, pürdikkat & zevkle okuyan birilerinin olması belki de... Dolayısıyla karşı cinsle temaslarım sırasında da X kişiye olan ilgimin en belirleyici özelliği, öğrendiğim / yaşadığım bir şeyi anlatma arzusunun dozu oluyor. Nasılsa dinlemez, nasılsa dalga geçer, nasılsa umursamaz hissiyatı berbat bir duygu. O berbat duyguyu hissettiren adama takılıp kalmak ise bambaşka bir basiretsizlik. Basiretsizliğim. Hâlbuki bekleme yapma ticari, yürü git! Öyle değil mi? Yürüyüp gitmeyi bir türlü beceremiyorum.
5 yorum:
ya :')
:)
yuruyup gedrsin sen zaten jelo, guclu kadinsin, ezer gecersin
Ya da o yürüyüp gider umursanmamışlığınla kalırsın. İyi insanlar var, herkes sonsuz eleştirel değil, insanı gereksiz hissettirmeyenler de var. Dediğin gibi bekleme yapma ticari, sıradaki gelsin.
ya iyi de günümüzde herkes anlatmak istiyor, kimse dinlemek istemiyor, sen dinliyor musun onu söyle.
Yorum Gönder