Yine aynı şeyi yaptım. Yine başka sorunlarım varken, bambaşka bir şeye sığındım... L KOLTUKMUŞ!
L koltukla, ev düzeniyle sorunum yok ki?
Yine kafamda bir şeyleri görmezden geldim de iç sıkıntımı görmezden gelemedim... Sonra da tuttum, yine, kısa dönemde değiştiremeyeceğim abuk sorunlara sarıldım. En büyük derdim O'ymuş gibi. L koltukmuş gibi...
Doktorum duysa, ah bi bilse anlattıklarımı, ...
Diyecek yine gelin.
Geliriz gelmesine de bazen konuşacak bir şey bulamıyorum; karşında yalan söyleme ihtiyacı hissediyorum be doktor!
4 yorum:
ben bunu yıllar sonra farkettim.. değiştirmem gerekenleri bırakıp evi düzenlediğimi.. hayatımı düzene koyamadıkça.. düzen manyağı olduğumu.. istediğim yaşamlara sahne dekorları.. sofralar kurduğumu..
aman..
uzatma.. sorun neyse.. dal derim..
keşke daha önce farketseymişim.. diyorum şimdi..
sevgiler sana..
doktor?
bunu istemek son derece yüzsüzce biliyorum, ama 3 gündür aklımdasın ve bir türlü işin içinden çıkamıyorum. olay şu; hani sen parisle ilgili bir hikâye anlatmıştın ünlü bir kadının mıydı neydi, babasının bir repliği vardı. jelatin çatlayacağım neydi o?? arşivini kaldırdın bak neler geldi başımıza!
hangi yazı o ya?! ben de hatırlamadım :/
Yorum Gönder